07 jan Verwachtingen van jezelf
Verwachtingen van jezelf, de taken, eisen die je jezelf oplegt. Deze eisen, verwachtingen hebben alles te maken met het beeld wat je hebt over hoe je iets moet doen. Vaak is dit beeld af te leiden van jouw referentiekader. Dat begint vaak bij je ouders of verzorgers. Hun voorbeeld doet jou naleven. Grappig voorbeeld is dat mijn dochter van 3 jaar nu met haar poppen speelt en ze allemaal in de daagzat (draagzak) moeten en natuurlijk bossie drinken (ook de poppen krijgen borstvoeding). Later zijn jouw verdere omgeving, vrienden, collega´s en enzovoorts van grote invloed. Hier wordt het “normaal” gecreëerd. Het normaal in jouw ogen. Want jouw normaal, mijn normaal en dat van de buurvrouw kan mijlenver uit elkaar liggen. Dat maakt het leven zó mooi!
Want, mensen zijn kuddedieren. We doen graag wat anderen doen, want dat vallen we niet op. Maar wat als jouw kudde verwachtingen heeft naar zichzelf toe, waar jij niet achter kan staan. Of niet meer achter wil staan? Vaak komen we daar al doende achter. We zien dat vooral gebeuren wanneer je een keuze maakt die anderen niet als “normaal” markeren.
Je kan dan merken dat mensen om je heen hun verwachtingen gaan uitspreken, die je wellicht extra druk geven. Veel vrouwen worden daardoor onzeker, stellen dan hun verwachtingen bij en proberen, kosten wat het kost, te voldoen. Maar wauw! Voldoen aan iets wat niet (meer) bij je past, dat is me effe zwaar! Dat wordt onderschat!
Wanneer je streeft naar iets, wat niet in je aard ligt en erg veel moeite kost, ligt overvraging op de loer. Wanneer een moeder overvraagd wordt, schieten emoties vaak alle kanten op. Je ploetert en ploetert om vooruit te komen, maar het lukt je niet. Of het kost je zo veel moeite. De kans dat je daardoor niet lekker in je vel zit, is groot. Als je minder lekker in je vel zit, kan je minder hebben. En dan vooral van de mensen die het dichtst bij je staan. Vaak dus je kindje dus. Je wordt mopperig. Als je goed naar de situatie kan kijken, heeft je kindje vaak geen aandeel in jouw geprikkeldheid. De schoen wringt op een andere plek.
Mijn beeld van waar ik aan moest voldoen toen ik net twee kinderen had was: Het huishouden doen en dat doe ik natuurlijk met verve. Huis opgeruimd, alle dagen stofzuigen, dweilen en de was wegwerken. Ik wil gezond eten, aangekleed op de bank zitten met gekamde haartjes en natuurlijk wel eerst even douchen. Ik moet gezellig visite ontvangen en met de hond lopen. Elke dag met de oudste iets ondernemen, naar buiten.
STOP! Klopte dit wel? Is dit wat ik echt moet? Of is dit het beeld wat ik zelf heb gecreëerd? Is dit de invloed van mijn referentiekader? Geloof me als ik zeg dat dit inzicht niet zonder slag of stoot is ingedaald.
De ene vrouw is gewoonweg beter aan voldoen dan de andere. De ene is stress bestendiger dan de volgende. Ik ben dat niet. Niet thuis, niet wanneer ik een pasgeboren baby in mijn armen heb. Wat mij heeft geholpen? Het inzicht dat ik best wat zachter naar mezelf toe mag zijn. Dat het gaat om mijn gezin. De rest mag even wachten.
Minder verwachtingen stellen dus! Hoe ik dat doe? Hieronder een paar voorbeelden. Op dag dagen dat ik thuis ben met mijn kinderen, maak maximaal een afspraak per dag. Daaraan voldoen in de dynamiek van mijn gezin is vaak al een uitdaging. Ik ben vaker te laat nu de kinderen er zijn. Dat laat ik maar los, want hé, heb je ooit geprobeerd om op een zachte manier een peuter en een dreumes richting de bakfiets te begeleiden? Oh, en dan zitten ze net, trekt onze zoon zijn poepgezicht. Die wil ik niet laten zitten met een smeulende broek, dus hop! Iedereen er weer uit, meneer een schone luier weer aan. Je bent zo een half uur verder!
Ook heb ik mezelf een hulp in de huishouding gegund. Dat was nog zo’n verwachting naar mezelf toe: ik werk minder dus ik moet het huishouden zelf bij kunnen houden. Maar serieus: hoe dan? Het inzicht dat ik graag een schoon huis wil maar dat zelf niet kan, gaf zoveel rust. Iedere week komt onze steun en toeverlaat. Ondertussen groeit er een mooie band met onze hulp. Ze past zelfs zo nu en dan op onze kinderen. Zo fijn!
Door minder verwachtingen werd ik een veel leukere moeder, weer een lieve partner en betrokken vriendin! Dat gun ik alle vrouwen. Wil jij ook minder verwachtingen naar jezelf toe hebben? En daardoor relaxter in het leven staan? Volop van je kindjes genieten? Weet je niet hoe? Neem dan gerust contact met me op, dan nemen we er samen de tijd voor!
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.