De Roze wolk

17 dec De Roze wolk

Je bent net bevallen en iedereen vraagt aan je of je al een roze wolk zit? Sommige vrouwen ervaren inderdaad een periode vol van liefde en geluk. Wat fijn dat je dat mag meemaken! Maar weet dat het bijzonder is, en dat het niet vanzelfsprekend is. Er zijn vrouwen ruimte nodig hebben om zich aan te passen een de nieuwe gezinssamenstelling, de sociale rollen en verantwoordelijkheden. Zij zijn net zo goed heel blij zijn met de geboorte van hun kindje. En ze zijn ook niet meteen depressief of ziek. Maar gewoon, even een pas op de plaats. En dat is helemaal oké en heel normaal.

Er zijn ook vrouwen hebben de tijd nodig om bij te komen of te herstellen. Soms op verschillende vlakken; van de zwangerschap of de geboorte? Want wat is er allemaal gebeurt? Misschien ben je positief of negatief verrast op verschillende vlakken? Van de dynamiek van het bevallen, de mensen om je heen, de zaken die er moeten gebeuren, de zorg en de kraamzorg, kraamvisite? Soms is er lichamelijk herstel nodig omdat een bevalling veel van je lichaam vraagt. Het maakt niet uit of we het hebben over een natuurlijke bevalling of keizersnede. Allebei trekt een enorme wissel op jouw prachtige vrouwenlichaam. Dat kan er best weleens voor zorgen dat je minder mobiel bent dan dat je gewend bent.

Op mentaal vlak kan het ook wat onwennig voelen: op het stuk van transformatie van vrouw naar moeder. Je hebt nu namelijk ineens iemand in je armen waar jij verantwoordelijk voor bent. Die afhankelijk is van jou. Kan ik dat wel? En hoe ga ik dat straks helemaal alleen doen? Misschien voel je je alleen? Moet je wennen aan je kindje in je leven? Jouw rol als moeder en hoe je die wil invullen? Is je voorbeeld anders dan dat jij wil naleven?

De roze wolk lijkt ondertussen een beetje een “goal to live up to” geworden. Alsof het alleen dan goed gaat met jou en je baby. Ik hoor vrouwen roepen dat ze op een roze wolk zitten, maar eerlijk gezegd zie ik dat dan niet terug in hun zijn, doen en laten. Je hoeft niet op een roze wolk te zitten om enorm blij te zijn met je baby. Om over je oren verliefd te zijn op je kindje. Een goede moeder te zijn of te worden. Het is lastig te onderbouwen waarom iemand wel of geen roze wolk heeft. Belangrijk is om te weten dat die roze wolk niets zegt over jouw capaciteiten als kersverse mama. Het is oké om geen roze wolk te voelen mama. Je doet het goed.

Maar waarom roepen we dan zo massaal over die roze wolk? Ook als we hem niet voelen? Zijn het verwachtingen waar we aan willen voldoen? Zijn we bang om buiten de boot te vallen als we het anders ervaren dan waarvan jij denkt dat hoort? Bang voor wat anderen van je denken? Bang om een slechte moeder te zijn? Gek te worden?

Laten we met elkaar open zijn over hoe we ons voelen na de geboorte van je kindje. Alleen dan kunnen we met elkaar goed zorgen voor kersverse mama’s en zo dus ook voor hun pasgeboren kindjes. Laten we er geen wedstrijd van maken, van die roze wolk. Want ik vraag me ten serieus af, of die roze wolk niet eerder een uitzondering is, dan een regel?